Έλενα Αναγνωστοπούλου
Η Έλενα Αναγνωστοπούλου είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Salzburg (1994). Μετά από μεταδιδακτορική έρευνα στο Ινστιτούτο Γλωσσολογίας του ΜΙΤ (1997-1998) όπου και επέστρεψε το 2007 για να διδάξει ως επισκέπτρια καθηγήτρια, εξελέγη Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1998, όπου υπηρετεί σήμερα ως Καθηγήτρια Γενικής Γλωσσολογίας. Από το 2019 είναι εκλεγμένο μέλος της Academia Europaea και από το 2023 είναι συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ του ΙΤΕ-ΙΜΣ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη θεωρητική και συγκριτική σύνταξη, την τυπική γλωσσική τυπολογία, τη μορφολογία, με ιδιαίτερη έμφαση στη διεπαφή σύνταξης, μορφολογίας και λεξικού. Οι δημοσιεύσεις της έχουν διεθνή αναγνώριση και πολλές αναφορές. Έχει γράψει τη μονογραφία The Syntax of Ditransitives. Evidence from Clitics (Mouton de Gruyter 2003), σε συνεργασία τη μονογραφία External Arguments in Transitivity Alternations. A Layering Approach (Oxford University Press 2015). Έχει συνεπιμεληθεί την έκδοση συλλογικών τόμων και πρακτικών συνεδρίων και έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Συνδιευθύνει τη σειρά Open Generative Syntax, Language Science Press, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Journal of Greek Linguistics, Linguistic Inquiry and Syntax, ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής του διεθνούς θερινού σχολείου γλωσσολογίας CreteLing 2017-2019, 2022 και μέλος της επιστημονικής επιτροπής (panel member) του ERC Starting Grant SH4 (2017, 2019, 2021). Σε αναγνώριση των επιτευγμάτων της στην έρευνα και τη διδασκαλία, της απονεμήθηκε το 2013 το Friedrich Wilhelm Bessel Research Award από το Ίδρυμα Alexander von Humboldt και το 2022 το βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας «Στέλιου Πηχωρίδη» για το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022 από το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί προς την ιστορική γλωσσολογία καθώς και προς την διεπιστημονική φυλογενετική γλωσσική έρευνα. Ήταν international co-investigator στο ερευνητικό πρόγραμμα "Investigating variation and change: Case in Diachrony" (2017-2019) στο Πανεπιστήμιο Ulster. Έχει επίσης δημιουργήσει διεπιστημονική ερευνητική ομάδα γλωσσολόγων, εξελικτικών και υπολογιστικών βιολόγων ως ΕΥ δύο ερευνητικών προγραμμάτων για τη γλώσσα ως εξελίξιμο σύστημα, του προγράμματος "Using tools from Evolutionary Biology to reveal relationships among languages" (2019- Δεκέμβριος 2023) σε συνεργασία με τον Μανόλη Λαδουκάκη (Τμήμα Βιολογίας), που χρηματοδοτείται από το Πανεπιστημιο Κρήτης, και του προγράμματος «Μοντελοποιώντας τη γλωσσογένεση» που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. (2019 – Ιούνιος 2023). Τον Μάιο του 2023 διοργάνωσε το workshop Computational Phylogenetics and language (Pre)history: Achievements, Challenges and Prospects και τον Ιούνιο του 2023 επελέγη για χρηματοδότηση από το ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης ERC Advanced Grant 2022 για το πρόγραμμα «Phylogenies probing Grammar. Exploring morphosyntax at different scales of language change (PhylProGramm)» που υπέβαλε με το ΙΜΣ-ΙΤΕ (ημερομηνία έναρξης 1η Οκτωβρίου 2023).