Αντώνης Γλυτζουρής, Κωνσταντίνα Γεωργιάδη, Μαρία Μαυρογένη, Η πρώιμη υποδοχή του Ρεαλισμού και του Νατουραλισμού στο Νεοελληνικό Θέατρο, Πρακτικά Ημερίδας, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, 2016
Εκδόσεις ΙΜΣ
Η επιστηµονική έρευνα γύρω από την πρόσληψη του Ρεαλισµού και του Νατουραλισµού στο ελληνικό θέατρο βρίσκεται στα πρώτα της βήματα• η ευρύτερη ευρωπαϊκή ρεαλιστική παράδοση, από τον συµβατικό Ρεαλισµό του ‘καλοφτιαγµένου έργου’ και του ‘έργου µε θέση’ ώς τον µαχητικό Νατουραλισµό της δεκαετίας του 1870, αποτελεί εδώ και χρόνια στόχο της ιστοριογραφίας του θεάτρου µας αλλά δεν έχει γίνει ακόµα αντικείµενο µιας συστηµατικής και συνθετικής µελέτης. Ο παρών τόµος µελετών αποτελεί ένα έναυσµα για τη διερεύνηση επιµέρους ζητηµάτων όχι τόσο αυτονόητων και άµεσα προσπελάσιµων.
Ο αναγνώστης του τόµου θα περιδιαβεί στο εσωτερικό του ερωτήµατα που σχετίζονται µε την ορολογία, την ιστορική διαµόρφωση και εξέλιξη του κινήµατος στην ελληνική του διάσταση. Θα συναντήσει επίσης µια ευρεία θεµατολογία λιγότερο ή περισσότερο αχαρτο γράφητων πτυχών του:
– τις σκηνικές τύχες ξένων θεατρικών έργων, από το βουλεβάρτο του Αλφρέδου Καπύς και τον συµβατικό ρεαλισμό του Χέρμαν Ζούντερμαν έως τα ώριμα ρεα λιστικά δράµατα του Αύγουστου Στρίντµπεργκ και του Ερρίκου Ίψεν
– δραµατουργικούς πειραµατισµούς Ελλήνων συγ γραφέων, όπως ο Μάρκος Αυγέρης και η Γαλάτεια Καζαντζάκη, που επιχείρησαν την καλλιέργεια των ρεαλιστικών ιδανικών αλλά και τις προσπάθειες ανάσχεσης των τελευταίων από συγγραφείς όπως ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης
– εγχώριες ρεαλιστικές ή νατουραλιστικές αναζητή σεις στις σκηνικές πρακτικές και το δραµατολόγιο της Κυβέλης ή στα διαθέσιµα εγχειρίδια υποκριτικής του Μεσοπολέµου.
Ο αναγνώστης του τόµου θα έρθει εν τέλει αντιµέτωπος µε ερωτήµατα µάλλον παρά µε απαντήσεις, µε µια σειρά από ερµηνευτικές προτάσεις γύρω από το πολύπλοκο αυτό θέµα.