Προώθηση του Ανθρώπινου Κεφαλαίου των Νέων Ερευνητών στις τεχνολογίες αιχμής για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προκλήσεων, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
2017-2020
ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ARCHERS, 6-8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021
https://archers.iesl.forth.gr/archers-conference-december-6-8-2021/ Opens in new window
Επιστημονικός Υπεύθυνος Χρήστος Χατζηιωσήφ
Ερευνητική ομάδα Mεταδιδακτορικοί ερευνητές: Σπύρος Τζόκας, Χρήστος Καραμπάτσος
Φορέας Χρηματοδότησης Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Προώθηση του Ανθρώπινου Κεφαλαίου των Νέων Ερευνητών στις Τεχνολογίες Αιχμής καθώς και στην Ιστορία και της Κοινωνικές Εφαρμογές της Επιστήμης και της Καινοτομίας στους τομείς:
i) της Διατήρησης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Αντιμετώπιση των Κοινωνικών Προκλήσεων
ii) του Περιβάλλοντος και της Καθαρής Ενέργειας
Στόχος του προγράμματος, το οποίο υλοποιείται με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είναι η καταπολέμηση της ανεργίας των νέων Επιστημόνων μέσω της ανάπτυξης των ερευνητικών τους δυνατοτήτων. Αυτό αναμένεται να οδηγήσει στην δημιουργία νέων ευκαιριών για ερευνητική εξέλιξη των νέων επιστημόνων με στόχο τη μείωση ή ακόμα και την αντιστροφή της λεγόμενης διαρροής εγκεφάλων (brain drain). Πιο συγκεκριμένα, η υλοποίηση του έργου ARCHERS έχει ως σκοπό την υποστήριξη νέων πτυχιούχων-υποψηφίων διδακτόρων όπως και μεταδιδακτόρων που βρίσκονται στην αρχή της σταδιοδρομίας τους μέσω της εκπαίδευσης και της κατάρτισής τους σε διεπιστημονικούς ερευνητικούς και τεχνολογικούς τομείς αιχμής στους οποίους τα Ινστιτούτα του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας υπερέχουν τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, οι τομείς ενδιαφέροντος του παρόντος έργου είναι η μελέτη και συντήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς και η αντιμετώπιση κοινωνικών προκλήσεων στους τομείς του περιβάλλοντος, της ενέργειας και της υγείας, τομείς αιχμής εντός των υψηλής ποιότητας ανταγωνιστικών ερευνητικών δραστηριοτήτων του ΙΤΕ.
Το ερευνητικό έργο μελετά όψεις της δημόσιων πολιτικών στους τομείς της Διανοητικής Ιδιοκτησίας (Διπλώματα Ευρεσιτεχνίας, Εμπορικά Σήματα, Πνευματική Ιδιοκτησία, Βιομηχανικά Σχέδια, Γεωγραφικές Ενδείξεις, Εμπορικά Μυστικά), της Τεχνικής Προτυποποίησης/Τυποποίησης και των Μεθόδων Διοίκησης και Οργάνωσης, ακολουθώντας την έρευνα κοινοτήτων ειδικών (μηχανικών, επιστημόνων, νομικών, οικονομολόγων) στο ελληνικό κράτος και διεθνώς. Στόχος του έργου είναι να αναδείξει τις συνθήκες που επέτρεψαν (ή εμπόδισαν) την παραγωγή "πρωτογενούς καινοτομίας" στην ελληνική περίπτωση κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.
Η συζήτηση περί των ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου είναι παλιότερη από όσο συνήθως νομίζουμε. Ξεκίνησε τουλάχιστον από το 1920 και εξελίχθηκε τις επόμενες δεκαετίες μέχρι και τη δικτατορία του Μεταξά. Συνοδεύθηκε, ως είθισται, από ελπίδες περί «ευημερίας και δημοσιονομικής ανασυγκροτήσεως», καθώς και από φόβους -ή προσδοκίες- για εμπλοκή των «μεγάλων δυνάμεων» στα ελληνικά πράγματα. Επίσης συνοδεύτηκε από την ανάδυση σχετικών επιστημονικών και κρατικών θεσμών και συνδέθηκε με τις κρατικές προτεραιότητες σε μια ταραχώδη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Ως γνωστόν βέβαια, τα ορυκτά κοιτάσματα, για τα οποία τόσος λόγος έγινε κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, έμειναν τελικά στη θέση τους: υπό τον φλοιό της γης.